Rozdział 3 .

Byłem nieprzytomny mimo tego wiedziałem co się dzieje wokół mnie .

Słyszałem groźby wychodzące z lasu , do moich nozdrzy docierał zapach krwi unoszący się w powietrzu.

Powarkiwania dobiegające zza drzew przypominały mi odgłosy panter walczących o pożywienie .

Czułem że jestem niesiony na rękach . Para silnych rąk trzymała mnie mocno.

Osoba która mnie niosła poruszała się błyskawicznie , ponieważ wiatr bezlitośnie targał moje włosy.

 Co jakiś czas telepatycznie odzywała się kobieta , po głosie rozpoznałem w niej moją Stworzycielkę .

- Uciekajcie , szybko . Niedługo do was dołączę , nie martwcie się .

W słowach Lisy było słychać nutę strachu .

Musiało się coś strasznego stać , gdyż nie ma jej przy nas.

Znów powiedziała do mnie telepatycznie :

- Alex zabierze cię do Londynu . Zatrzymacie się u naszej znajomej Katheriny. Jeśli wszystko pójdzie po mojej myśli spotkamy się za miesiąc . Alexander cię wtajemniczy w całe to zdarzenie.

Pozbierałam wszystkie myśli. W lesie była masa zwłok , słychać było krzyki . Niewiedziałem co mogło się stać.

Jedyną rzeczą którą wiedziałem było to , że Lisa może być w niebezpieczeństwie.

Nękała mnie myśl o tym , że ją stracę . Ciężko byłoby mi bez niej.
Na samą myśl robiło mi się niedobrze .

Powoli zacząłem odzyskiwać świadomość .

Otworzyłem oczy . W tej chwili jedyne co widziałem to skupioną i poważną twarz Alexa.

Jego chłodne oczy wpatrywały się w dal .

Biegł on niebywale szybko . Czułem się jakbym był pasażerem w sportowym samochodzie .

Znajdowaliśmy się na drodze otoczonej różnorakimi drzewami . Po liściach rozpoznałem w nich klony i platany, nie mogłem przypomniec sobie nazw reszty z nich.

Był początek lata a drzwa teraz kwitły , wydając z siebie słodki zapach.

Obraz szybko się zmieniał . Między krzakami biegały zające , a sowy huczały donośnie . Co jakiś czas przez drogę przebiegały sarny.

Poruszaliśmy się poboczem leśnej drogi. Była to jakaś opuszczona trasa . Asfalt był popękany , czasem drzewa leżały na ziemi .

Dla człowieka śpieszącego się do celu była ona nieprzejezdna .

Powietrze było czyste i świerze , czasem aż drażniło one moje nozdrza .

Nie zastanawiałem się jak długo byłem nieprzytomny. Jak narazie było to dla mnie zagadką.

Obserwując twarz Alexa dopiero teraz zauwarzyłem jak są do siebie podobni.

Mają niemalże identyczne oczy i włosy. Gdy są skupieni mają ten sam wyraz twarzy.

Minęła chwila a już minęliśmy tablicę z napisem "London".

Od White River(nazwa zmyślona . dop.aut.) do właśnie tego miasta było ponad 200 km .

Mężczyzna przez całą drogę nic nie mówił . Jego twarz w tej chwili przypominała kamienny posąg greckiego boga.

Ta cisza zacząła być już lekko denerwująca .

Nagle las się skończył , a przed moimi oczami stanęło rozpościerające się we wszystkie strony oświetlone miasto.

Odkąd pamiętam lubiłem oglądać piękne i widowiskowe konstrukcje.

Kiedyś gdy z mamą odwiedzaliśmy rodzinę ojca w Tokio cały dzień krążyłem po stolicy Japonii.

Najbardziej podobał mi się tam Pałac Akasaka i dziedziniec Sensō-ji 

Bardzo dużo zwiedzaliśmy. Całą Japonię , Chiny , Tajlandię . Byłem też w całej Europie.

Ale to właśnie Londyn był dla mnie szczególny.

Widok na Tower Bridge był zniewalający.

Bardzo mi się spodobało to miejsce. Byłem nim zauroczony , wziąłem głęboki wdech.

Musiałem zrobić to dość głośno gdyż Alex w tej chwili spostrzegł że już nie śpię i się zatrzymał.

- Wiesz ? Wcale nie jesteś taki lekki . Noszenie ciebie przez półtora godziny jest już uciążliwe. Jesteśmy niedaleko więc złaź ze mnie . - powiedział zdenerwowany.

- Dobrze , dobrze . Już z ciebie złarzę . Ale dziękuję ci za to że mnie niosłeś . - wydukałem lekko zmieszany.

- Ech, drobiazg . - odpowiedział .

- Niezbyt wiem co się wydażyło dziś w lesie ... - rzekłem cicho .

- To Lisa nic ci nie powiedziała telepatycznie ? - zapytał oburzony.

- Powiedziała , powiedziała . Jedyne co wiem to że Odwiedzimy waszą znajomą Katherinę i ona da nam schronienie . - odpowiedziałem .

- Ach tak ... Wszystkiego się dowiesz na miejscu. Czas nas goni , lada moment świt. - szepnął .

Ruszyliśmy w drogę . Aby być niezauważalnym musieliśmy wespnąć się na budynki .

Niestanowiło to dla mnie problemu . Wskoczyłem na parapet przy parterze , odbiłem się od niego , chwyciłem się rynny i wspiąłem się na szczyt bloku.

Takie ekstremalne dla człowieka zadanie były dla mnie bułką z masłem.

Byłem tuż za Alexem , poruszał się on błyskawiczne , lecz dotrzymywałem mu kroku .

Zmęczenie było dla mnie niewyczuwalne , mogłem skakać między budynkami , i jedynie co czułem to lekki chłód ,który okalał mi w twarz .

- Już niedaleko , za chwilę zauwarzysz wielki wieżowiec Panic Tower 01 ( nazwa zmyślona dop.aut) . Gdy będziemy na krawędzi budynku napniesz mięśnie i wzbijesz się w powietrze . Katherina mieszka na ostatnim piętrze tego budynku. Okno będzie otwarte . - odezwał się w mojej glowie głos Alexandra.

Skinąłem mu głową .

Znałem tą budowlę . Z tego co pamiętam miał on wiele pięter i był jednym z największych w Londynie.

Przeraziłem się tym że mam tam doskoczyć , ale z wampirzymi zdolnościamy mogłem zrobić wszystko.

Po chwili stanął przed moimi oczami owy budynek.

Skupiłem swój wzrok na jego szczycie i zauważyłem otwarte obrotowe okno . Rozpędziłem się nieco i wybiłem się od krawędzi . Niczym ptak wzbiłem się w powietrze. Poczułem że moge sięgnąć gwiazd .

Wydawało mi się że latam , zawsze marzyłem aby odlecieć , uciekając od problemów za życia.

Gdy zauwarzyłem swoje odbicie w szybach złapałem się krawędzi otwartego okna . Alex był tuż za mną , na jego twarzy malowało się zdziwienie.

Przytrzymałem się parapetu , wpuszczając go pierwszego. Błyskawicznie wskoczył do pokoju , a ja zrobiłem to samo.

Znaleźliśmy się w wielkim salonie . Podłoga była wyłożona z wysoko połyskującego białego marmuru a ściany były w jasnym odcienu szarości.

Meble były bardzo nowoczesne . Wszystko było wykonane ze starannością . Komoda jak i półki pod wielki plazmowy telewizor były zrobione z czarnych płyt.

Naprzeciw "plazmy" stała wielka sofa z białej skóry. Na ścianach wisiały zdjęcia wiśni ( japońskie sakury , nie owoce dop.aut.).

Pomieszczenie było pełne światła . Wszystko było oświetlone .

Alex zamknął za sobą okno .

Usłyszałem lekkie kroki dobiegające zza drzwi .

Otworzyły się one i ujrzałem w nich kobietę .

Wyglądała bardzo ponętnie. Miała na sobie tylko czarną koronkową bieliznę , uwagę moją przykuł  biustonosz, który podkreślał jej duże piersi .

Kobieta była bardzo wysoka , miała ponad metr osiemdziesiąt. Bardzo mi się spodobały jej długie nogi , które zawsze u kobiet podziwiałem.

Jej twarz była tak samo blada jak moja . Oczy dziewczyny były czarne tak jak kręcone włosy,które opadały jej na ramiona.

Jeszcze takiej piękności nie widziałem.

Popatrzyła ona na mnie i zachichotała cicho , zarumieniłem się . Z pewnością czytała mi w myślach .

Było to dość krępujące, gdyż nie mogłem wyczuć kiedy to się dzieje .

Kobieta podeszła do Alexa i powiedziała rozbawiona :

- No , no , kogo my tu mamy . - powiedziała przytulając blondyna.

- Witaj Katherino. Czy Lisa ci o wszystkim powiedziała ? - uśmiechnął się wampir mówiąc .

- Tak , tak wszystko wiem . Prosiła aby wszystko wytłumaczyć jej "dziecku" ? - szepnęła zdziwiona.

- Tego ci nie powiedziała... Kath , chciałbym ci przedstawić Liama , którego stworzyła Elisabeth. - wskazał na mnie .

Katherina podeszła do mnie przytulając mnie do siebie .

Poczułem jak jej piersi wgniatają się w moje ciało . Znów się zarumieniłem lecz tego niezauważyła .

- Liam , miło mi cię poznać . Widzę że Elisa wybrała sobie piekielnie seksowną postać na wampira ... A tak w ogóle jestem Katherine . - zamruczała mi blisko ucha i przejechała palcem po moim torsie.

- Mmmiło mi także . - spłonąłem rumieńcem.

- Proszę , mów mi Kath - powiedziała chichocząc .

Kobieta odsunęła się ode mnie

- Jestem pewna że jesteście zmęczeni . Liam , pewnie zauwarzyłeś kopułę na szczycie budynku . Pod nią jest coś w stylu japońskich gorących źródeł. Kopuła jest wykonana ze szkła , które chroni przed promieniami słonecznymi. - powiedziała troskliwie.

- To świetnie , tylko że nie mam niczego , w co się potem przebiorę ... - szepnąłem cicho.

- O to się nie martw kochanie , w pokoju gdzie zwykle zatrzymuje się Alex jest trochę ciuchów. -zaśmiała się Kath .

Wyprowadziła nas do drugiego pokoju i wskazała na schody prowadzące na dach . Weszłem do góry , otworzyłem drzwi i ujrzałem wielką łaźnię , taką jaką ma moja rodzina w Tokio. Woda była ciepła gdyż parowała a dookoła niej ułorzone były głazy i kamienie.

Ominąłem zbiornik wodny i ruszyłem w stronę szatni. Wkroczyłem do niej . Było to małe puste pomieszczenie . Jedynie co w nim było to mała komoda .

Zauważyłem na niej biały ręcznik.

Spojrzałem czy w łaźni nikogo nie ma . Była pusta .

W tym czasie szybko się rozebrałem i w wampirzym tempie wszedłem do wody.

Poczułem jej ciepło , które ukoiło moje zmysły . W powietrzu unosił się przyjemny zapach kwiatów .

Nagle w wodzie coś zabulgotało i wyłonił się z niej Alexander.

Para była tak gęsta że widziałem tylko jego twarz .

Malował się na niej grymas .

Usłyszałem chichoty i do łaźni wkroczyła Katherine 

O dziwo zaczęła się rozbierać , ściągając z siebie cała bieliznę .

- Robię to tylko po to , abyście nie czuli się samotni .- powiedziała śmiejąc się .

Kobieta z gracją weszła do wody i usiadła pomiędzy mną i Alexem .

Niespodziewanie moja twarz zapłonęła rumieńcem .

Poczułem jak kobieta ociera się pośladkiem o moje udo .

- Muszę wyłączyć swoje emocje bo będzie nieciekawie - pomyślałem i tak zrobiłem.

Kath związała włosy i zanurzyła głowę .

Dla pewności zasłoniłem się "tam" rękoma .

Wynurzyła się szybko i objęła mnie ramieniem .

- Widziałam , widziałam . - szepnęła chichocząc.

Poczułem jak moje policzki robią się ciepłe .

- Masz się czym pochwalić. - powiedziała mi w myślach chichocząc .

Byłem bardzo zakłopotany , chciałem z tąd uciec .

Nagle usłyszałem głos zdenerwowanego blondyna :

- Grrr , dosyć tego . Lisa prosiła mnie o to , abym wytłumaczył wam co się wydarzyło dzisiaj w nocy.

Poczułem ulgę , byłem mu wdzięczny , uratował całą sytuację . Jeszcze chwila i umarłbym z zakłopotania .

- Przejdźmy do rzeczy . Był to rok 1410 gdy będąc jeszcze człowiekiem spacerowałem często nocą po lesie . Pewnego razu jakiś mężczyzna zaczął za mną iść, wydawał się on być niebezpieczny . Pamiętam że od razu poszedłem w drugą stronę . Będąc na skraju lasu odwróciłem się  , tajemniczy mężczyzna zniknął . Doszedłem do wodospadu, który znajdował się w lesie. Woda obijała się o skały szumiąc , więc nic nie słyszałem . Osiadłem na kłodzie i go podziwiałem . 

Niespodziewanie ktoś złapał mnie za tył głowy i wbił zęby w moją szyję . Kątem oka ujrzałem mężczyznę który mnie śledził . Jego oczy były czerwone . Poczułem silny ból . Zaczęło robić mi się słabo . Po chwili zemdlałem . Chciał on się tylko na mnie porzywić , lecz nieświadomnie mnie przemienił. Obudziłem się w nocy i byłem już wampirem. Sam nauczyłem się żyć jako wampir . Opuściłem swoją siostrę by tego dokonać . Już więcej nie widziałem mojego stworzyciela .

 Do czasu ... 

Pewnego razu będąc w Mediolanie natrafiłem na niego . Zaproponował mi towarzyszenie mu . Nie chciałem tego robić ponieważ nie podobał mi się jego styl życia. Dziennie zabijał dziesięć osób. Brzydziło mnie to , ja żywiłem się ludźmi tylko z konieczności , a on robił to tylko dla przyjemności. Zażądał też abym oddał w jego ręce swoją siostrę , gdyż pragnął jej i porządał . 

Niezgodziłem się co spowodowało jego gniew. W szesnastym wieku Lisa poznała Cedrika . Zakochali się w sobie . Vladimir , mój stworzyciel śledził ją . Co jakiś czas pytał Elisabeth o to , czy pójdzie z nim . Ona zawsze się niezgadzała spławiając go . Pewnego razu zauwarzył jak się Cedrik całuje się z Lisą i to go rozwścieczyło . Z zazdrości zabił ukochanego siostry. A ona popadła w rozpacz. Vladimir wrócił tu niedawno aby znów zaproponować jej życie z nim . Zauważył on jak Lisa przemienia Liama . Ogarnęła go furia . - mówił smutno.

Przerwał na chwilę .

- To straszne - jęknęła Katherine .

Zaczął znów .

- Ale to nie wszystko ... Liam , on przybył aby cię zabić . Ona powiedziała że do tego nie dopuści , i poszła z nim . Teraz szuka sposobu aby go zabić. - powiedział ponuro .

- To wszystko przeze mnie ... - szepnąłem do siebie .

- Nie zadręczaj się , to przez Vladimira , jego chorą obsesję . - pocieszył mnie Alex .

- Nie będzie jej łatwo z zabiciem jego . Vladimir jest starym wampirem . Moja stworzycielka kiedyś mu towarzyszyła . Opowiadała mi że właśnie on został przemieniony w czasie gdy narodził się chrystus . Jest on niebywale silny . - tłumaczyła Katherine.

- Musimy w nią wierzyć . - powiedział stanowczo Alex .

- Da sobie radę , wiem to . - stwierdziłem

- Dobrze więc , odpocznijmy. - powiedziała Kath .

To co powiedział Alexander było straszne . Nie mogłem zrozumieć jak ten wampir mógł zabić ukochanego Lisy.

Gdybym mógł coś zrobić ...

Oparłem głowę o kamień i zamknąłem oczy .

Nagle usłyszałem głos Elisabeth :

- Liam , już wszystko wiesz . Jestem teraz w Rumuni , w domu Vladimira . Jutro spotkam się z moją przyjaciółką , która jest czarownicą . Ona może pomóc mi w znalezieniu sposobu na zabicie Vladimira . Gdy będę mogła będę cię powiadamiać . Mam nadzieję że za niedługo się zobaczymy . Powiedz Alexowi że go kocham , tak jak i ciebie . 

Wstałem szybko i zwróciłem się ku mężczyźnie :

- Elisabeth się odezwała . Mówi że jest w Rumunii , w domu Vladimira . Spotka się z czarownicą , która pomoże jej w zabiciu Vlada . Kazała mi przekazać że cię kocha .

Blondyn po usłyszeniu tej informacji wstał z miejsca . Para wodna delikatnie jego męskość.

Kath zaczęła chichotać .

- Czarownica ? Znam tylko jedną ... Jest ona przyjaciółką Lisy , i nazywa się Sheila . Dzięki czarom stała się nieśmiertelna . Jest silna , napewno pomoże mojej siostrze .

- Znam ją , kiedyś także mi pomogłą . - szepnęła Katherine .

- Bądźmy dobrej myśli - powiedziałem .

Zanurzyłem się cały w wodzie . Nie potrzebowałem oddychac , mimo tego szybko wyskoczyłem .

Kąpiel była bardzo przyjemna . Dużo się dziś dowiedziałem . Cały czas martwiłem się o Lisę , lecz w głębi serca wiedziałem że wszystko będzie dobrze.

Chwilę jeszcze popływałem . Miałem dosyć tej wody .

- Nie wiem jak wy , ale ja mam już dość . - powiedziałem idąc w stronę końca zbiornika. 

Po schodach poszedłem w stronę szatni , niezwarzałem na to że jestem nagi , i dwie osoby mnie obserwują . Owinąłem się ręcznikiem i wyszedłem z pomieszczenia .

Alex i Kath zrobili to samo . Zeszliśmy na poziom mieszkania . Wampirzyca zaprowadziła nas do pokoju , w którym mamy " spać " .

Był to nieduży pokój .

Znajdowały się w nim dwa łóżka , telewizor naprzeciw nim i komoda na ubrania w rogu pokoju . 

Po prawej stronie pomieszczenia nie było normalnej ściany , lecz gruba szklana płyta .

Spojrzałem w jej stronę i ujrzałem piękne , wschodzące słońce.